- συμβιωτῶν
- συμβιωτήςone who lives withmasc gen pl
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
συμβιωτῶν
Look at other dictionaries:
συμβιωτής — ὁ, ΜΑ [συμβιῶ, ώνω] μσν. μοναχός στο ίδιο μοναστήρι με κάποιον άλλο («συμβιωτής ἀδελφός») αρχ. 1. σύντροφος, εταίρος («Σαρδαναπάλου ἤ τῶν ἐκείνου συμβιωτῶν», Πολ.) 2. ευνοούμενος τού βασιλιά ή τού αυτοκράτορα τής Ρώμης 3. μέλος εταιρείας … Dictionary of Greek
